بازار؛ گروه بین الملل: «سامی دیماسی»، مدیر و نماینده منطقه ای برنامه محیط زیست سازمان ملل در غرب آسیا در طی گزارشی نوشت: آب؛ یک منبع حیاتی در قلب زندگی. از زیستگاه های طبیعی تا ظهور تمدن ها، آب برای مردم و کره زمین به طور یکسان ضروری بوده و برای بقا، کشاورزی، صنایع، بهداشت و سیستم های بهداشتی حیاتی است.
با افزایش جمعیت، تقاضا برای آب برای حمایت از توسعه نیز افزایش می یابد. این افزایش تقاضا فشاری را بر آب های سطحی و زیرزمینی محدود وارد می کند که پیامدهایی بر ثبات سیاسی، توسعه اقتصادی و رفاه جوامع دارد. ده درصد از جمعیت جهان در کشورهایی زندگی می کنند که تحت تنش آبی بالا تا بحرانی هستند، در حالی که ۱.۶ میلیارد نفر تا سال ۲۰۳۰ فاقد آب آشامیدنی مدیریت شده ایمن خواهند بود. در واقع، بیشتر بلایایی که بر سر بشر می آید به طور مستقیم یا غیرمستقیم با آب مرتبط است. تغییرات آب و هوایی باعث افزایش فراوانی و شدت چنین بلایایی از جمله آلودگی، سیل، طوفان گرد و غبار، رانش زمین، خشکسالی، آتش سوزی جنگلی و سایر رویدادهای شدید آب و هوایی می شود.
تغییرات آب و هوایی باعث افزایش فراوانی و شدت بلایایی از جمله آلودگی، سیل، طوفان گرد و غبار، رانش زمین، خشکسالی، آتش سوزی جنگلی و سایر رویدادهای شدید آب و هوایی می شود
چندین کشور در منطقه غرب آسیا به دلیل آب و هوای خشک، کاهش بارندگی، محدودیت منابع آب شیرین، از بین رفتن زیستگاه و برداشت بیش از حد از آب های زیرزمینی برای اهداف کشاورزی و صنعتی با کمبود شدید آب مواجه هستند. پنج کشور از ۱۲ کشور منطقه کمترین سرانه آب در دسترس را در جهان دارند. میلیون ها نفر در این کشورها به دلیل درگیری ها و خرابی زیرساخت ها به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند.
از زمان آغاز به کار، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد نظارت، مدیریت و حفاظت از منابع آب و اکوسیستم های آب شیرین را به عنوان عنصر اصلی دستور خود انجام داده است. این مرکز تشخیص می دهد که بحران های زیست محیطی به طور مستقیم - و در برخی موارد به طور نامتناسب - بر روی آب های شیرین تأثیر می گذارد. در عین حال، هنگامی که آب شیرین محافظت شده، بازسازی شده و به خوبی مدیریت می شود، متحدان قوی در مبارزه با چنین بحران هایی هستند.
اکنون زمان تغییر به یک رویکرد هماهنگ تر و آینده نگر است - رویکردی که تضمین می کند آب منبع ثبات و پیشرفت باقی می ماند. این رویکرد می تواند به حفاظت و بازیابی تنوع زیستی، کاهش آلودگی از طریق فیلتر کردن و تصفیه آب و کمک به ثبات آب و هوا با ارائه مزایای کاهش و سازگاری کمک کند.
بهبود درازمدت در کیفیت آب نیازمند کار بر روی زیرساخت، ذخیره سازی و توزیع، همراه با چارچوب های قانونی و نهادی قوی برای اجرای سیاست های یکپارچه است که منعکس کننده پیوندهای بین زمین، اکوسیستم های مبتنی بر آب و حکومت است.
کاوش در منابع آب غیر متعارف مانند برداشت آب باران و بازیافت فاضلاب، می تواند به پاسخگویی به تقاضای رو به رشد کمک کند
ایجاد پایگاه‌های اطلاعاتی و استفاده از فناوری برای ردیابی روندهای کیفیت آب در طول زمان می‌تواند به کشورها کمک کند نقاط داغ آلودگی را شناسایی کرده و اقدامات را در مناطقی که بیشتر در معرض خطر هستند اولویت‌بندی کنند. این راه حل ها مستلزم همکاری میان دولت ها، صنایع و جوامع و همچنین ادغام فناوری های پیشرفته و شیوه های پایدار برای اطمینان از دسترسی به آب پاک در مواجهه با چالش های رو به رشد در غرب آسیا است.
بسیاری از کشورهای منطقه حوضه‌های رودخانه‌ها و سفره‌های زیرزمینی مانند دجله-فرات و رود اردن را به اشتراک می‌گذارند که همکاری منطقه‌ای را برای مقابله با آلودگی و برداشت بیش از حد منابع آب، تضمین توزیع عادلانه و استفاده پایدار ضروری می‌سازد. علاوه بر این، تلاش‌های مشترک بین کشورها در زمینه حفظ آب، کنترل آلودگی و احیای اکوسیستم می‌تواند به بهبود کیفیت آب در سراسر مرزها کمک کند.
آب در مرکز توسعه پایدار قرار دارد. ادغام آب در استراتژی‌های ملی در همه بخش‌ها و تقویت همکاری‌های منطقه‌ای می‌تواند در برابر فشارهای زیست‌محیطی و اجتماعی-اقتصادی فزاینده در غرب آسیا انعطاف‌پذیری ایجاد کند. اکنون زمان تغییر به یک رویکرد هماهنگ تر و آینده نگر است - رویکردی که تضمین می کند آب منبع ثبات و پیشرفت باقی می ماند.
